درخت زیبای من تنهای تنها                     نشسته سبز و خرم در دل صحرا

دسته ای از برگ سبز گرفته بر دوش             برای پروانه ها گشوده آغوش

اگر چه قد می کشه در آسمانها              ولی همیشه دارد ریشه در اینجا

درخت زیبای من چه با صفایی                    تو پرچم زمینی برای مایی